Sér­fræðingur hagfræði­stofnunar í ESB-viðræðuferli Íslendinga segir viðræðunum „sjálfhætt“ vegna ágreingins um landbúnað og sjávar­útveg

Ágúst Þór Árnason, brautarstjóri við lagadeild Háskólans á Akureyri, höfundur þess viðauka við skýrslu Hagfræðistofnunar Háskóla Íslands sem fjallar um ESB-aðildarferli Íslands og stöðu þess sagði í kvöldfréttum ríkisútvarpsins sunnudaginn 2. mars að ESB-aðildarviðræðum Íslendinga væri í raun „sjálfhætt“ af því að Íslendingar ættu ekki kost á neinum varanlegum sérlausnum eða undanþágum af hálfu ESB.

Ágúst Þór Árnason

Í samtali við ríkisútvarpið sagði Ágúst Þór að niðurstaða sín varðandi helsta þrætuepli þeirra sem vilji halda viðræðum áfram og þeirra sem vilji hætta þeim væri afdráttarlaus og hann bætti við:

„Það er alla vega alveg ljóst að það er ekki um neinar sérlausnir eða undanþágur að ræða, nema þá tímabundnar og klárlega ekki sem að yrði hluti af löggjöf Evrópusambandsins.“

Ágúst Þór sagði að Evrópusambandinu þætti að vissu leyti heiður að því að fá Ísland inn í Evrópusambandið, af hálfu þess væri þó ekki nein knýjandi þörf til að veita Íslendingum undanþágur til að laða þá inn í sambandið. Hann sagði að seinni rýnifundurinn um sjávarútvegskaflann hefði verið haldinn fyrir þremur árum, í mars 2011. Síðan hefði bókstaflega ekkert verið í fréttum um þann kafla og að það væri verðug spurning sem ekki hefði verið svarað af hverju Evrópusambandið hefði ekki viljað afhenda rýniskýrslu sína um sjávarútvegskaflann.

Ágúst sagði það niðurstöðu sína, í ljósi þess að ekki yrði hægt að fá neinar varanlegar sérlausnir eða undanþágur, að aðildarviðræðum væri í raun sjálfhætt:

„Það horfir þannig við mér og það má algerlega lesa það út úr þeim skrifum sem ég lagði fram í viðaukanum. Sko það verður þá einhver að koma með eitthvað upp á borðið sem segir eitthvað annað. Ég hef ekki heyrt það.“

Við þessa frásögn sem fengin er af ruv.is má vísa í niðurstöðukafla viðaukans eftir Ágúst Þór, þar segir meðal annars:

„[M]iðaði hægt í stærstu hagsmunamálum Íslendinga, landbúnaði og sjávarútvegi, jafnvel þótt rík áhersla hafi verið lögð á það af Íslands hálfu að viðræður um þessa kafla hæfust sem fyrst. Ekki tókst að opna landbúnaðarkaflann og sjávarútvegskaflinn sigldi í strand áður hann komst á það stig að hægt væri að ljúka rýniskýrslu um hann og í kjölfarið hefja viðræður um kaflann. Ástæðan var sú að sambandið vildi setja viðmið um opnun hans sem hefði verið óaðgengilegt með öllu fyrir Ísland. Þau hefðu falið í sér að Ísland undirgengist áætlun um aðlögun að sjávarútvegsstefnu sambandsins áður en viðræður hæfust um kaflann.“