Eru kenningar Baldurs Þórhallssonar um smáríkin réttar?

Baldur Þórhallsson

Ríkisútvarpið flutti þjóðinni þann boðskap Baldurs Þórhallssonar, prófessor í gær (sem skilja mátti að 2500 stjórnmálafræðingar, sem hér eru saman komnir stæðu á bak við) að smáríki þurfi frekar á aðstoð að halda í kreppum en stærri ríki. Orðrétt sagði Baldur í samtali við RÚV:

„Smáríki þurfa einfaldlega frekar á slíkum stuðningi að halda frekar en stóru ríkin, sem geta frekar staðið ein og sér, það eiga smærri ríkin miklu erfiðara með.“

Þessi kenning er að sjálfsögðu ein af röksemdunum fyrir því, að Íslendingar eigi að leita skjóls innan ESB.

Er þetta rétt? Hvað segir reynzlan okkur? Raunar getur verið álitamál og kannski afstætt hvaða ríki teljist vera smáríki. Norðurlöndin eru t.d. hvert um sig smáríki borin saman við hin stærri ríki í heiminum. En ekki fer á milli mála, að Ísland er örríki í þessu samhengi og reyndar í hvaða samanburði sem er.

Undir lok síðustu aldar var Argentína á hvínandi kúpunni. Þar búa um 40 milljónir manna. Á svipuðum tíma átti það sama við um Taíland. Þar búa um 60 milljónir manna. Þessi ríki þurftu á aðstoð að halda. Sovétríkin voru komin að fótum fram undir lok kalda stríðsins. Þau seldu stuðning við sameiningu Þýzkalands fyrir stórfé frá Þjóðverjum! (Sjá 1989-The struggle to create post-cold war Europe, eftir Mary Elise Sarotte)

Í Grikklandi búa að vísu ekki nema 11 milljónir manna en Grikkland er ekkert smáríki í okkar augum. Grikkir þurfa ekki bara á aðstoð að halda. Það er álitamál hvort „stórveldin“ í Evrópu, sem eru náttúrlega smáríki í samanburði við Kína og Indland hafi efni á að bjarga þeim. Það eru vaxandi líkur á því að bæði Spánn og Ítalía, sem eru fjölmenn ríki á evrópskan mækikvarða þurfi á aðstoð að halda.

Þessi fáu dæmi sýna, að á bak við orð Baldurs Þórhallssonar eru engar staðreyndir, enginn veruleiki, bara áróður.

Sjálfstæð ríki, smá eða stór, geta staðið á eigin fótum, haldi þau skynsamlega á málum. Það er hægt að setja þau í óþolandi sjálfheldu með ákvörðunum, sem ekki reynast réttar. Það hafa Grikkland, Portúgal og Írland upplifað með aðild sinni að evrunni. Vegna hennar ráða þau málum sínum ekki sjálf.

Það skiptir engu máli þótt 2500 stjórnmálafræðingar standi á bak við kenningar prófessorsins.

Þær verða ekki réttari fyrir það!

SG