Þegar sendifulltrúar breytast í „innfædda“ í Brussel

Í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins í dag er kafli, sem ástæða er til að vekja athygli á. Þar segir:

Höfuðstöðvar svæðanefndarinnar, Committee of Regions, í Brussel.

„Stundum er á það bent að ráðuneytin hafi fjölda manna á sínum snærum í Brussel til að gæta hagsmuna Íslands við tilskipunarvinnuna þar á frumstigi. Það verður að segja það eins og er að af slíkum er minna en ekkert gagn. Það var rétt hjá frú Thatcher að slíkir sendifulltrúar líta furðu fljótt á sig sem “innfædda„ í Brussel og taka að halda að hlutverk þeirra sé að gæta hagsmuna búrókratanna gagnvart eigin þjóð. Helzta verkefni þeirra og oft það eina, ef eftirmiðdagsboð eru talin frá er því gjarnan það að hotta á sína eigin heimamenn, stjórnkerfið og þingið,að innleiða sérhverja tilskipun eins og skot en auðvitað ekki fyrr en eftir sjálfstæða athugun, sem sérhver blindur kettlingur gæti verið stoltur af. Óskilanlegt er að núverandi ríkisstjórn skuli ekki hafa skoðað úrslit síðustu kosninga og vilja kjósenda þegar hún leit svo á að í Evrópumálum bæri að stýra eins og bílstjóri sem teldi heppilegast að langferðabíllinn til Ísafjarðar færi Krýsuvíkurleiðina og svo austur eftir og hringinn, af því að einn áttavilltur farþegi af 50 væri í rútunni, þætti felast í því mest sanngirni og fáránleikanum þeim hefði ekki verið andmælt á kosningafundi í Sandgerði. Sú óvænta uppákoma hefði breytt niðurstöðu landsfunda flokkanna.

En ekki batnaði það, þegar talsmenn ríkisstjórnarinnar bættu því við að í öllum þeim niðurskurði sem yrði að framkvæma í landinu væru þeir ákveðnir í að fjölga(!) í hópi íslenzkra innfæddra í Brussel til að styrkja kórinn sem hrópaði yfir hafið til að hotta á innleiðingu tilskipana. Sjálfsagt er það líka eitthvert yfirskilvitlegt tillit til þessa framantalda farþega sem fékk að ráða ferðinni austur um land og áleiðis til Ísafjarðar. Hver skyldi hann vera, þessi maður?“

Þessi orð eru umhugsunarefni fyrir utanríkisráðuneytið - og stjórnarflokkanna.

SG