Hvernig bregzt Alþingi við vaxandi upplausn á evru­svæðinu?

Hafi einhverjir þingmenn stjórnarflokkanna beðið eftir forsetakosningunum í Frakklandi og þingkosningunum í Grikklandi til þess að sjá hvort línur mundu skýrast í vandamálum evrusvæðisins eftir þær kosningar þurfa þeir ekki að bíða lengur. Línurnar eru orðnar mjög skýrar. Pólitísk upplausn á evrusvæðinu er meiri en hún hefur verið misserum saman. Það er því ekki lengur eftir neinu að bíða fyrir þingmenn á Alþingi að endurmeta afstöðu sína til aðildarumsóknarinnar.

Rökin fyrir þessari niðurstöðu eru eftirfarandi. Frá því að evrukreppan skall á af fullum krafti vorið 2010 hafa Frakkar og Þjóðverjar staðið þétt saman í aðgerðum til að bregðast við þeim vandamálum. Með kjöri Hollande í Frakklandi hefur sú staða gjörbreytzt. Hinn nýkjörni forseti hefur ýmist sagt að hann vilji endursemja um ríkisfjármálasamning ESB-ríkjanna eða talsmenn hans hafa sagt að hann vilji viðbætur við þann samning. En aðalatriðið er að þau ganga ekki í takt, Merkel og Hollande og næstu mánuði má búast við margvíslegum sviptingum í samskiptum þeirra.

Það er svo mál út af fyrir sig að það er beinlínis aumkunarvert að fylgjast með tilraunum embættismannanna í Brussel með Olli Rehn í fararbroddi til þess að laga sig að breyttum pólitískum aðstæðum innan ESB og viðra sig upp við nýja valdamenn og sjónarmið þeirra.

Til viðbótar kemur, að flokkarnir, sem báru meginábyrgð á samningum Grikklands við ESB/AGS/SE biðu afhroð í þingkosningunum í Grikklandi í gær og ljóst að pólitísk upplausn blasir við í landinu og jafnvel nýjar kosningar innan fárra mánaða.

Evrusvæðið er í meiri uplausn en áður. Evrópusambandið sjálft stendur frammi fyrir stórfelldum óleystum vanda. Það er ekkert vit í því fyrir Ísland að ganga inn í það upplausnarástand og enn minna vit í að taka upp evruna, gjaldmiðil, sem enginn veit hvaða framtíð á fyrir sér.

Hvenær fara fram meiriháttar og alvöru umræður á Alþingi um aðildarumsóknina og stöðu Íslands í umheiminum??